|
| |
|
 |
|
 1953 - 2005 (52 jaar)
-
| Naam |
Susanna Helena Bont |
| Geboren |
3 jan 1953 |
Amsterdam,NH,NLD  |
| Geslacht |
Vrouwelijk |
| Overleden |
27 aug 2005 |
- In memoriam Suze van Grootel
Op 27 augustus 2005 is de sopraan Suze van Grootel (1953) overleden.
In haar gedenken we een uitzonderlijk mens en een uitzonderlijke zangeres.
Ze kwam uit een kleermakersfamilie waarin veel gezongen werd. Haar muzikale carrière begon in de operettevereniging van Amsterdam West. Later besloot ze een vakopleiding te volgen en koos daarbij als altijd voor kwaliteit. Suze vond in Cora Canne Meijer aan het Sweelinck Conservatorium een uitstekende lerares en een vriendin voor het leven.
Ze zong in die tijd in het Nederlands Vocaal Ensemble van Rudi Grasman, met wie ze ook later tal van uitvoeringen zou geven.
Toen ze haar eindexamen deed, had ze inmiddels haar opwachting gemaakt bij Camerata Trajectina, waar ze met een heel andere manier van zingen kennis maakte. Het klikte spoedig, zowel muzikaal als op het menselijke vlak.
Wij vonden dat ze een prachtige, natuurlijk stem had en een bijzonder talent voor liederen, de basis van ons repertoire.
Ook in het meer traditionele klassieke repertoire was Suze op haar best in liederen. Met Klaas Posthuma, niet toevallig ook de producent van Camerata, nam ze fraaie lied-cd's op, Poulenc, Strauss en Mendelssohn, met pianist Kees Schul als begeleider.
Zowel met Klaas als met Kees ontstonden vriendschappen voor het leven.
Haar grootste troef waren Nederlandse liederen en liedjes; daarin kon ze het meest zichzelf zijn.
Haar Hadewijchvertolking, de eerste na zeven eeuwen, maakte diepe indruk tijdens het Oude Muziek Festival Utrecht 1991.
Ze genoot van het Tesselschade Festijn in het Muiderslot (1996), waarvan ze de kaartverkoop vanuit haar boerderij regelde.
Met mijn verzoeken liedjes van Bredero en Vondel in het plat-Amsterdams te zingen had ze wel eens moeite, al kon ze het als geen ander.
Het was bijna een coming-out toen ze tijdens mijn inaugurele rede in 2002 niet alleen Hadewijch zong, maar ook De Vlieger van André Hazes. Suze was de enige die beide kon, en alles daartussen. Dat liet ze horen in het programma Van Hadewijch tot Hazes, waarin ze verder liederen uit het Gruuthuse-handschrift en van Hooft, Vondel, Servaes de Konink, Johannes Verhulst, Coos Speenhoff, Annie Schmidt en Louis Andriessen vertolkte, alles volmaakt stijlgetrouw en toch op haar eigen manier. Ze heeft het voor het laatst gezongen tijdens het Utrechtse Festival van 2004. Ze had toen al kanker.
Suze was een dijk van een vrouw, die wist wat ze wilde en alles wat ze wilde, kon bereiken. Tegelijkertijd kon ze zich ook uitstekend aanpassen aan de mores en de humor van het ensemble waarin ze zich thuis voelde - en daar het hare aan toevoegen. Ze was onze diva en we missen haar.
Louis Peter Grijp
Bron: http://www.camerata-trajectina.nl/nl/artikelen/suze.htm.
|
| Aantekeningen |
- Verlaat op 17 januari 1969 het ouderlijk huis als alleenstaande,
|
| Persoon-ID |
I530 |
Familie Bont Zaanstreek e.o |
| Laatst gewijzigd op |
29 jan 2013 |
-
|
|
|
|
